Elfstedentocht en Bouwvakbeurs op vrijdag 18 januari 1963
Tekst: Geert Braam. Foto: Archief Henk Ottema
Een groep jonge jongens van de Technische school ( in de volksmond ambachtsschool) uit Leek ging al voor dag en dauw (dus solidair met de Elfstedentochtrijders) de deur uit om naar de Bouwvakbeurs in Zuidlaren te gaan. Het was een select groepje tweede en derdeklas leerlingen (aspirant schilders en jongens die het timmervak leerden) en die nauw verwant waren met de bouwwereld. Er was die dag een excursie georganiseerd naar de bovenvermelde beurs en ook zouden we een rondleiding krijgen bij Nove Board in Hoogezand , om daarna een houtzagerij in Wildervank te gaan bezoeken. De jongens hadden zich er op verheugd, maar bij de voorbereidingen wisten ze nog niet dat op die dag de spraakmakende Elfstedentocht gereden zou worden.
De meeste jongens deden wat er die dag geboden werd en volgden met veel belangstelling alle nieuwtjes en snufjes op de beurs en liepen al gauw met een tas vol folders rond. Maar wat mij tijdens de beursrondgang nog niet opgevallen was: de meeste Tolberter jongens waren achtergebleven in de bus. Waarom? Het bleek later dat al die Tolberters ademloos zaten te luisteren naar de radio in de bus. Zij volgden met veel spanning de verrichtingen van hun plaatsgenoot Henk Ottema. Buiten de Tolberters had nog nooit iemand van hem gehoord. Maar hij werd ook voor mij onsterfelijk door het enthousiasme van de uitbundige studiegenoten.
Tijdens de rit met de bus naar Hoogezand, waren we allemaal via de radio getuige van de barre tocht en bij aankomst in Hoogezand gingen alle jongen de bus uit behalve de Henk Ottema aanbidders. Hij zat tot ieders verbazing in de kopgroep en kon zich meten met de aller besten uit de Nederlandse schaatswereld.
Met veel belangstelling volgden wij het proces van de hard- en zachtboardproductie en luisterden ademloos naar de uitleg. We vervolgden onze tocht door een uitgestrekt en ijzig landschap, over bijna onbegaanbare wegen, luisterend naar het spannende verslag van Dick van Rijn van de rit der ritten. In Wildervank volgden wij met veel belangstelling het proces van “ruw hout (ruwe stammen) zaagt men planken”. En weer bleven de jongens achter die even helemaal blind waren voor de hele bouwwereld. Door Henk Ottema.
Na een enerverende en spannende dag keerden wij voldaan terug naar de Samuel Leviestraat in Leek. Later op de dag viel ook mij de mond open van verbazing dat de onbekende Henk Ottema als 5e binnen kwam. In tegenstelling tot de andere wedstrijdrijders die over de finish kwamen, zag hij er erg fit uit. Daarom zagen ze hem aan voor een zwartrijder die voor de lol de laatste tien kilometer met de kopgroep opgeschaatst was. Henk kon door middel van zijn inschrijvingsbewijs aantonen dat hij toch echt alle tweehonderd kilometers van de barre tocht had afgelegd.
Bovenstaande herinneringen aan die 18e januari 1963 staan nog helder op mijn netvlies .
Geert Braam
